DAG 8 - GRENOBLE-GAP

Vandaag beginnen we eindelijk aan de “Route Napoleon”. We kijken er al dagenlang naar uit! Nog zo’n 350 km in totaal te gaan, gespreid over de laatste 3 dagen.

 

Bij het opstaan merken we dat het slechte weer van gisteren toch nog is blijven hangen. Dit werkt op ons humeur, vooral dat van mij! We treuzelen nog even bij het ontbijt, maar rapen de moed samen voor ons vertrek. We slaan er ons wel doorheen! Zo gezegd, zo gedaan…

 

Na ongeveer 20 km, fietsen we door Vizille, een dorpje van amper 8000 inwoners, maar wel de geboorteplaats van de Franse Revolutie. En de revolutie komt er: na bijna 950 km, onze eerste lekke band! Alice is het slachtoffer, allez…. de mannen, want die moeten ’t euvel herstellen!

 

We bemerken een overdekt terrasje (’t regent nog steeds lichtjes) waar we aan de herstelling beginnen. De waardin vraagt of we wel een koffie willen bestellen dan. Non Merci! Te koud om buiten te zitten; wij willen onmiddellijk verder.

 

Vanuit Vizille centrum draaien we rechts, over “La Romanche”, een 78 km lange rivier in het zuid-oosten van Frankrijk. Hier begint de N 85, de “Route Napoleon”.

 

Mijn hart klopt in mijn keel! Ik herinner mij plots van de verkenning van vorig jaar, dat hier ne serrieuze klim ligt te wachten op ons.

 

Peanuts voor een mobilhome, een boosdoener voor degene die dit met de fiets wil doen! En we hebben het geweten: 10 Km lang stoempen met een gemiddelde van 11 %. Dit is afzien, zo vroeg op de dag.

 

We hijsen ons naar boven langs deze zeer drukke weg, waar het andere verkeer géén rekening houdt met een verdwaalde fietser. Halverwege stoppen we toch even aan de kant om van kledij te wisselen. Alles nat, tot de sokken toe! Louis en Lyda hebben compassie met ons, maar we geven niet op! Wanneer we de top halen, worden we begroet met Napoleon himself, al zittend op zijn paard. We zien een duidelijke grimas op zijn aangezicht.

 

Na de nodige foto’s vervolgen we de N 85, onze route richting het Zuiden. De bergdorpjes volgen elkaar in ijltempo op en zorgen voor prachtige panorama’s. We kijken neer op “Le Lac du Sautet”, een bergmeer op een hoogte van 765 m en een oppervlakte van 350 hectare.

 

Dit waterbekken, gelegen aan de voet van het sympathieke Corps, nodigt onder andere uit om watersporten te beoefenen zoals kanöen, zeilen en waterfietsen. Wij hebben daar nu spijtig genoeg geen tijd voor!

 

Vooruit met de geit, en we naderen stilaan de stad Gap. We fietsen nu al een poosje langs de rivier “Le Drac” die nu in de herfst voor het grootste deel droog staat, wachtend op het winterse sneeuwnat uit de bergen.

 

We passeren het dorpje Laye. Nog enkele zware kilometers met de beklimming van de ”Col Bayard”. De beklimming is 7,9 km lang met een gemiddelde van 6,8 % (steilste stuk 11,2%) en een hoogteverschil van 500m. Boven wacht ons een heerlijke afdaling met fikse haarspelbochten waardoor we redelijk uitgerust in Gap aankomen.

 

Gap is een prachtige stad in zuid-oost Frankrijk. Ze is de hoofdstad van het departement Hautes-Alpes, ongeveer 150 km ten noorden van Aix-en-Provence en heeft bijna 40.000 inwoners. De stad is bekend van de Tour de France, maar nog meer om de er geproduceerde kaas, de “Gapençais”. 

 

 

Het eerste deel van de Route Napoleon zit er op. We klokken af op 105 km, met een gemiddelde van 16,5 km per uur. We logeren vandaag in Hotel Premiere Classe Gap Sud-Micropolis, net buiten de stad. Eenvoudig maar nette kamers. Die avond stappen we nog richting centrum, voor een stevige hap, en voor sommigen onder ons, een buitensporig dessert. Kwestie de calorieën op peil te houden!